ในเมืองมีแต่คนบอกว่าผมน่ารัก แต่ผมว่า ผมอยู่ในป่าผมน่ารักกว่า ฟันของผมคม เพราะผมไม่ได้กินกล้วย เหมือนอยู่ในเมือง ผมกิน สัตว์ตัวเล็กๆ กิน แมลง กินผลไม้บ้างเป็นบางคราว

อย่าตัดฟันผม เพราะว่ากลัวผมกัด ผมเจ็บ ผมปวด หลังจากตัดฟัน ผมแทบกินอาหารไม่ได้ ผมกัดของแข็งๆ ไม่ได้ บางครั้งเกิดฝีที่รากฟันของผม ผมผอมลง ผมป่วย เพราะผมกินอาหารไม่ได้ ผมไม่สวย ไม่น่ารักเหมือน เมื่อก่อน คุณก็ทิ้งผมไป ปล่อยให้ผมตาย ไม่รักษาผม

รักผมอย่าฆ่าผม โดยการนำผมมาเลี้ยง หยุดฆ่าแม่ผม แม่ผมต้องเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อปกป้องผม แต่ก็ไม่พ้นเงื้อมมือ สัตว์ประเสริฐ ที่ได้ชื่อว่ามนุนย์ เพียงเพราะอยากได้ผม ผมอยากอยู่กับแม่ในป่า อยากมีชีวิตเหมือนนางอายตัวอื่นๆ แต่ถ้าคุณได้ผมมาแล้ว ด้วยความตั้งใจ หรือ ไม่ตั้งใจ โปรดเลี้ยงผมให้ดี ดูแลผม และ รักผม จนกว่า เราตายจากกัน ..... ขอพูดแทน เสียงเล็กๆจากนางอาย